Jorritsma Bouw bouwt: “Een beste klus”

Een droogdok bouwen in Nederland – dat gebeurt misschien in Rotterdam of Den Helder. Maar niet zo gauw in Friesland. Nu wel! Jorritsma Bouw is hoofdaannemer. Dagelijks zijn projectleider Evert van der Ploeg en hoofduitvoerder Feike Brouwer van het familiebedrijf uit Bolsward te vinden op het bouwterrein. Feike: “Wát er ook gebeurde, ik moest en zou op deze klus komen.”

Traag zwenkende kranen, boorstellingen, een aangemeerd jacht, de bouw zelf die gestaag vordert;  het uitzicht vanuit de bouwkeet mag er zijn. “Menigeen zou er jaloers op zijn,” lacht Evert. Niet dat hij veel tijd heeft om uit het raam te kijken… “We zijn hier dagelijks aan het werk met zo’n tachtig man,” vertelt hij. “Deels zijn dat mensen van ons eigen bedrijf, deels van onderaannemers. Samen kunnen we het waarmaken. Maar het is een beste klus. Niet in de laatste plaats vanwege de tijdsdruk.”

Op schema

Half september van dit jaar gaan de deuren van de nieuwe dokhal wijd open om het casco van een groot jacht te ontvangen. Dat wordt nu gebouwd bij Scheepswerf Slob, een zusterbedrijf van De Vries Scheepsbouw Makkum. Vóór die tijd staat nog een berg werk op stapel. Feike zit “tussen wat bedacht is en wat gemaakt moet worden”. Evert denkt vooruit, overlegt en puzzelt en plant. “We liggen op schema,” zegt hij. “Maar we zijn enorm alert op elke kleine hik in het proces.”

Elfstedentocht

Als eenmaal de planning gemaakt is, dan zit je toch goed? Nou…, nee. Neem nou een Elfstedentocht. Het hád gekund, en heel Friesland hoopte erop. Evert is er eerlijk over: “Behalve ik. Bij strenge vorst hadden we de onderwaterbetonvloer niet kunnen storten.” Hij veegt denkbeeldige zweetdruppeltjes van het voorhoofd: “Dan waren allerlei bouwwerkzaamheden verschoven die nauw op elkaar aansluiten.”

Alles is groot!

Zowel Evert als Feike wilden er dus per se bij zijn in Makkum. Al snapt een buitenstaander soms niet onmiddellijk waarom. Ze werken zich een bult, staan ermee op en gaan ermee naar bed. En ondertussen vinden ze het een fantastisch avontuur. Alles is in het groot,” legt Feike uit. “10.000 m³ kuub beton, 2.000.000 kilo staalconstructie… De grote spanten worden in april aangevoerd over het water. ” Evert vat samen: “Potver. Dit willen we gewoon maken.”

Overlast én complimenten

Jorritsma Bouw was vanaf het prille begin aangehaakt bij de nieuwbouw op Strânwei 6. Evert, Feike en hun collega’s van de werkvoorbereiding konden daardoor volop hun vakkennis en ideeën inbrengen. Mooi vinden ze het. “We bouwen voor De Vries, maar alles binnen de hekken voelt ‘eigen’, tot de overdracht,” zegt Feike. Van sommige werkzaamheden kan de omgeving overlast ervaren. Aangezien Feike daar goed zicht op heeft, is hij dé man om dat met De Vries te overleggen. “Zij kunnen dan omwonenden informeren. Als mensen weten waarom iets gebeurt en hoelang het duurt, dan snappen ze het.” Complimenten zijn er trouwens ook, van een man die zich verbonden voelt met de werf. “Mijnheer Amels – de voormalige eigenaar komt wel eens kijken. Dat is best leuk. Hij is heel geïnteresseerd, vindt het magnifiek!”

Slimmigheidjes

Ondertussen gaat het werk aan het jacht gewoon door. Over en weer wordt er soms een kijkje genomen. “Fantastisch om te zien hoe het jacht gemaakt wordt,” zegt Feike. Die ondertussen ook praktisch rondvraagt waar de jachtenbouwers in de bestaande hal blij van worden. Slimmigheidjes die in het bestaande dok zitten, worden overgenomen. De hekwerkjes rondom het dok krijgen dezelfde maatvoering, zodat ze straks uitwisselbaar zijn. “Wij bouwen de ‘doos’,” zegt Feike bescheiden. “Zodat zíj er straks prachtig mooie dingen in kunnen maken.”

Postzegel

Ook zonder Elfstedentocht hebben de Jorritsma-mannen een dagelijkse kluif aan de driedimensionale planningspuzzel van moment, werkzaamheden en plaats. Ze houden rekening met voortgang, volgorde, materialen en veiligheid. Dagelijks loopt een veiligheidsdeskundige over de bouw, “want,” zegt Evert: “We werken hier met veel mensen op een postzegel. Ik ben ervoor om te zorgen dat iedereen die ‘s morgens komt, ‘s avonds weer heel naar huis gaat.”

Veel Friese handen

Op de bouwplaats zijn veel Friese handen aan het werk; de meeste onderaannemers komen namelijk uit de streek. Zo stortten De Boer & De Groot (Harlingen) de onderwaterbetonvloer. Staalbouw Nagelhout (Bakhuizen) zet straks de staalconstructie en de IJzeren Man (Joure) neemt de wandbeplating voor zijn rekening. Uitzondering op de regel: de bewapening in de betonconstructie komt van het Drentse BCS Hoogeveen.

Wat staat op stapel?

Eind maart wordt het onderwaterbeton gestort: tijd om het dok droog te pompen. Ook liggen dan de overige betonfunderingen voor de vloeren op hun plek en kunnen de fundaties van de werkplaatsen worden gelegd. Alle palen zijn de grond in geboord: klaar! De heistelling kan dan op transport. Gaat de omgeving wat merken van de werkzaamheden? “Van sommige wel,” zegt Feike. “Maar – via website en nieuwsbrief – weten mensen ervan.”

En als de klus erop zit? Feike: “Dan rijd ik over Afsluitdijk en denk: “Daar! Daaraan heb ik meegewerkt.”